ก่อนอื่นขอระบายชึวิตตัวเองก่อน แต่งงานมาเจ็ดปีค่ะ เรียนจบมาด้วยกัน ก็แต่งงานเลย ตอนนี้ดิฉันทำธุรกิจส่วนตัว ส่วนสามีเป็นข้าราชการซึ่งอยู่ไกลคนละจังหวัดห่าง 300 กม. เรียนจบใหม่ๆ เราทำธุรกิจช่วยกันโดยหุ้นกันคนละครึ่ง ธุรกิจก็ไปได้ค่อนข้างดีทีเดียว แต่ก็เหมือนดูเขาไม่ค่อยมีความสุข เพราะเขาบอกว่าทำให้เขาไม่มีสังคม ตอนนี้เพื่อนแต่ละคนก้าวหน้าไปถึงไหนแต่เขาก็ยังอยู่ที่เดิม ทางบ้านสามีก็ยังเป็นห่วง เพราะการค้าขายมันดูไม่มั่นคง ซึ่งทางบ้านสามีก็สนับสนุนอยากให้เป็นข้าราชการมากๆ ซึ่งเขาก็พยายามสอบจนติดเมื่อปีที่แล้ว โดยดิฉันก็ยังทำธุรกิจอยู่ที่เดิม ตอนแรกว่าจะย้ายตามกันไปแต่ดิฉันก็กลัวการเริ่มต้นใหม่ เพราะที่นี่รายได้และฐานลูกค้าดีมาก
ในระยะเวลาหนึ่งปีที่แยกกันอยู่ ดิฉันต้องทำงานหนักขึ้นเท่าตัว เพื่อให้รายได้เท่าเดิม (หักรายจ่ายแล้ว 100000-150000ต่อเดือน) เพราะมีภาระค่าตึก ส่งบ้าน ส่งรถ พ่อแม่ครอบครัวที่ส่งเสีย จะหวังพึ่งเงินเดือนข้าราชการของสามีแค่ 18000 ไม่ได้เลย ขนาดทนกู้ยืมเรียนของสามีที่จ่ายรายปีดิฉันยังต้องจ่ายให้เขาเลย เงินเดือนแค่เขาใช้คนเดียวก็หมดแล้วค่ะ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตทุกอย่างต้องพึ่งตัวเองก๊อกน้ำเสีย ไฟไม่ติด ซื้อของยกของหนักๆเข้าบ้านคนเดียว 1 เดือนเจอกันแค่ 1-2ครั้ง ตอนนี้รู้สึกเบื่อเหนือยและก็ท้อแท้มากค่ะ เคยคิดว่าอยากแต่งงานมีลูกอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา สามีอยากมีลูกมากๆเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นแบบนี้แล้วดิฉันต้องทำงานเหนื่อยเครียดแล้วต้องมาเลี้ยงลูกตัวคนเดียวอีก คงไม่ไหว
อย่างนี้เขาเรียกว่าคู่ชีวิตกันหรือเปล่า รู้สึกว่าจะแต่งงานทำไมนะ อยู่เป็นโสดหาเงินใช้คนเดียวยังสบายใจกว่า บางครั้งก็คิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวหรือ่อนแอเกินไปหรือเปล่า เพราะเห็นหลายคนที่ทำงานห่างไกล นานๆเจอกันทีเขาก็ดูรักกันและมีความสุขดีนะ อยากรู้ว่ามีความรู้สึก เหนื่อย เหงา บ้างไหม หรือมีความคิดยังไงบ้างคะ จะได้มาปรับใช้กับตัวเอง ไม่อยากจะต้องมาทะเลาะกันจนหย่าร้างเพราะเรื่องแค่นี้
0 Comment "สามีทำงานห่างไกลภรรยาเรื่องบ้านสามีแต่เป็น(วิดีโอ)"